دربارة میرزا عبدالله افندی و نوشته‌هایش

میرزا عبدالله افندی، پسر میرزا عیسی، از دانشمندان و نویسندگان بسیار برجستة سدة یازدهم و دوازدهم است که گاهی نیز از وی باشناسه‌های دیگری چون تبریزی، جیرانی، اصفهانی و... یاد می‌شود؛ او نیمی از زندگانیش را به جهانگردی گذرانده و افزون بر شهرهای ایران به کشورهای روم، ترکیه، سوریه، مصر، عربستان، بحرین و ... سفر کرده و کتابخانه‌های آن کشورها را از نزدیک دیده و از دانش دانشمندان آن سرزمین‌ها بهره جسته و ایشان را نیز از راهنمایی‌های خود بهره‌مند ساخته است؛ از همین رو توانی ستودنی در زمینة کتاب‌شناسی و همچنین نویسندگی به دست آورده است، این دانشمند جامع الاطراف نوشته‌های سودمندی در رشته‌های علوم قرآنی، حدیث، دعا، رجال، تاریخ، فقه، اصول، فلسفه و کلام، دستور زبان، ستاره شناسی و گاهنامه نگاری و... از خود به یادگار گذاشته است؛ این نوشتار به گونه‌ای فشرده به شناسایی وی و نوشته‌هایش می‌پردازد.